Przejdź do treści
Źródło artykułu

Wspomnienie Wilgi SP-AGW

Aeroklub Krakowski pozyskał kolejnego Tecnama P2008JC Mk II, który otrzymał wyjątkowe znaki historyczne SP-AGW. Tym samym w naszym stowarzyszeniu kontynuujemy serię nadawania nowym statkom powietrznym znaków rejestracyjnych, które mocno zapadły w pamięci członkom i sympatykom Aeroklubu Krakowskiego.

Na prośbę kol. Michała Nowaka z Zarządu AK przygotowałem garść informacji dotyczących naszej Wilgi, potocznie zwanej „Pawim Oczkiem". Informacje te na pewno są niepełne, historii i lotów związanych z SP-AGW przez 26 lat jej bytności w Aeroklubie Krakowskim jest niezliczona ilość. Bardzo liczę, że po tej publikacji, uda się zebrać więcej Waszych wspomnień z „Golf Whiskey".

PZL 104 Wilga SP-AGW trafiła do naszego stowarzyszenia prosto z fabryki w 1985 roku w tradycyjnym biało czerwonym malowaniu z logotypem Aeroklubu Polskiego na ogonie. Była to wersja posiadająca dokładany zbiornik, gdyż razem z dwoma innymi Wilgami wykorzystywanymi przez Samolotową Kadrę Narodową była szykowana na V Samolotowe Mistrzostwa Świata w Lataniu Rajdowo-Nawigacyjnym w Castellon de la Plana, w Hiszpanii, podczas, których organizatorzy zaplanowali trasy nawigacyjne mające po ok. 700km. I tu zaczyna się złota historia „Golf Whiskey", którą nasz kolega Krzysztof Lenartowicz w załodze z nawigatorem Januszem Darochą z A.Częstochowskiego, wywalczyli złoty medal Mistrzostw Świata indywidualnie i drużynowo. Warto wspomnieć, iż na podium stanął również Marian Wieczorek, który był nawigatorem w załodze z Wacławem Nyczem z A. Rzeszowskiego, zdobyli brązowy medal indywidualnie i złoto drużynowo. W mistrzostwach wzięło udział 57 załóg z 10 państw.

V Samolotowe Mistrzostwa Świata w Lataniu Rajdowo-Nawigacyjnym w Hiszpanii, 1986 rok. Zdjęcie znalezione na fan page'u Aeroklub Rzeszowski (fot. Aeroklub Rzeszowski)

Rok później na tej Wildze Marian i Wacław Wieczorkowie uczestniczyli w II Międzynarodowych Mistrzostwach Węgier w Lataniu Precyzyjnym w Bekescabie w dniach 3-11 maja 1987 roku. Po 4 konkurencjach, w tym 3 nawigacyjnych i konkurencji lądowań - 4 lądowania na celność, wygrał wspomniane zawody Marian, a jego młodszy brat Wacław był trzeci.

W 1991 roku Wilga „Golf Whiskey" została przemalowana z tradycyjnego malowania biało czerwonego na wyjątkowe krakowskie malowanie. Samolot otrzymał niebieski kolor wraz z tradycyjnym krakowskim pawim piórem wymalowanym wzdłuż kadłuba i kończącym się na stateczniku pionowym oraz logotypem Aeroklubu Krakowskiego na masce silnika. Tak AGW zyskała potoczny przydomek „Pawie Oczko". W historii polskich Wilg jest to na pewno jedno z najbardziej wyróżniających się malowań.

Piotr Artymowicz na błoniach krakowskich przy PZL-104 Wilga SP-AGW, lata 90-te (fot. via Piotr Artymowicz)

Stąd też śp. Prof. Andrzej Samek przygotował model redukcyjny w skali 1:48, którym mogli cieszyć się pasjonaci modelarstwa. SO-Wydawnictwo wypuściło na rynku modelarskim, ten właśnie model kartonowy do sklejenia. Ponadto obecnie na rynku modeli plastikowych do sklejenia znajduje się Wilga w skali 1:72 firmy Amodel i posiada kalkomanię pod malowanie biało czerwone AGW.

Również w 1991 roku SP-AGW brała udział w XXXIV Samolotowych Nawigacyjnych Mistrzostwach Polski Seniorów i jednocześnie w XXI SNMP Juniorów. Samolot pilotowali na zmianę Jerzy Markiewicz i Marian Wieczorek. Jerzy zdobył tytuł Vice Mistrza Polski Juniorów a Marian po raz ostatni uczestniczył w Mistrzostwach Polski i zakończył karierę sportową plasując się na 10 miejscu.

Wilga SP-AGW była w naszym klubie wykorzystywana nie tylko do uczestnictwa w zawodach samolotowych, wykonywała również loty szkolne: metodyczne, szkolenia nocne, laszowania na typ, średnie czy trudne warunki atmosferyczne ze starego programu szkolenia AP. Samolot wykonywał codzienną ciężką pracę holowania szybowców, w tym i wielo hole. Tak też i Zbigniew Batkiewicz wspomina swoje loty na AGW, bardzo duża ilość holi, średnie i trudne warunki atmosferyczne oraz szkolenie nocne. Zbyszek też na AGW wziął udział w Okręgowych Zawodach Samolotowych w Nowym Targu w załodze z nawigatorem Tadeuszem Mitką.

Tadeusz Mitka i Zbigniew Batkiewicz przy samolocie PZL-104 Wilga SP-AGW - Nowy Targ (fot. via Zbigniew Batkiewicz)

Uczestniczyła również w organizacji lotów widokowych oraz festynach, i tak też gdy jeszcze jako Aeroklub pojawialiśmy się na krakowskich błoniach „Pawie Oczko" była tam obecna. Najczęściej latali na niej na krakowskich błoniach: Piotr Artymowicz z synem Piotrem Artymowiczem, Piotr Martyna, Wojciech Czop, Aleksander Potocki, Andrzej Śnieg, Janusz Czechowski, Piotr Czechowski.

PZL-104 Wilga SP-AGW na krakowskich błoniach (fot. Zbigniew Batkiewicz)

PZL-104 Wilga SP-AGW na krakowskich błoniach (fot. Zbigniew Batkiewicz)

W sierpniu 1998 roku w Pobiedniku Wielkim zorganizowaliśmy III Mistrzostwa Europy w Lataniu Rajdowym, w których SP-AGW również uczestniczyła. Na niej wystartowali wówczas juniorzy Aeroklubu Krakowskiego, załoga: pil. Piotr Artymowicz i naw. Piotr Czechowski. W mistrzostwach wzięło udział 37 załóg z 9 państw. Warto wspomnieć, że Polska zdobyła złoty medal drużynowy, a indywidualnie krakusi: srebro - Wacław i Krzysztof Wieczorkowie, brąz - Jerzy Markiewicz w załodze z Janem Gruszeckim z Krosna.

1998 rok, III Rajdowe Mistrzostwa Europy w Pobiedniku Wielkim. Za sterami Piotr Artymowicz, w załodze z nawigatorem Piotrem Czechowskim (fot. via Piotr Artymowicz)

„Golf Whiskey" oczywiście nie mogła nie uczestniczyć w Locie Południowo-Zachodniej Polski im. Franciszka Żwirki. Pamiętnym udziałem w 2002 roku zakończył na niej swoją karierę zawodnika sportowego Krzysztof Lenartowicz.

Ostatnie kilka lat spędziła rozebrana w naszej przybudówce hangaru szybowcowego, gdzie od czasu do czasu była doglądana. Niestety, kosztowny remont płatowca, aby przedłużyć jej resurs w tamtym czasie nie pozwolił Aeroklubowi na jej dalszą eksploatację.

Październik 2011, Wilga szykowana do Muzeum w Szreniawie (fot. Marcin Wieczorek)

Wilga w październiku 2011 roku opuściła Aeroklub Krakowski i trafiła do Muzeum Narodowego Rolnictwa i Przemysłu Rolno-Spożywczego w Szreniawie, gdzie obecnie znajduje się na ekspozycji wzbogacona o wyposażenie agrolotnicze.

Opracował: Marcin Wieczorek

FacebookTwitterWykop
Źródło artykułu

Nasze strony